- OCTAVIA
- I.OCTAVIACl. Caesaris et Messalinae filia, Neronis uxor, prius Silano desponsata, cuius consuetudinem Nero cito aspernatus est, occiditque eam sub crimine adulterii: cum antea saepefrustra strangulare meditatus, dimisisset ipsam ut sterilem, respondissetque corripientibus amicis, sufficere ei debere uxoria ornamenta, et tandem in Pandatariam insulam relegâsset: venenô quoque fratre eius Britannicô sublatô, Sueton. in Claud. c. 27. et Nerone c. 7. 35. Tacit. Annal. l. 12. c. 9. 58. et l. 14. c. 60. 63. 64. Dion. Hist. l. 60. Levinus Hulsius, in vita Caes. Tragicus tamen ille, qui Octaviam scripsit, in Aegyptum relegare videtur. Sic enim ille, v. 969.—— Date vela fretisVentisque, petat puppis recterTandem Phariae litora terrae.Nisi si hoc vult, Alexandrinâ duntaxat navi avectam Octaviam. Alias reposuerim ego,Pandatariae litora terrae.Lips. ad Tacit. An. l. 14.II.OCTAVIAOctavii Caesaris soror, Marcelli primo, dein Antonii Triumviri uxor, ex illo mater fuit filii cognominis qui filiam Augusti duxit, et Marcellae, etc. ex isto, Antoniae maioris, quae Domitio Oenobarbo nupsit, et minoris, quae uxor fuit Drusi, fratris Tiberii. Male habita a marito, a fratre vindicata est: ob virtutem magni a Romanis aestimata, a Fratre quoque delubrum aramque accepit, ut ex Dione discimus. Obiit An. 743. Urb. Cond. Sueton. in Aug. c. 20. Plut. in Anton. Dion. l. 48. 50. 54. Hist.III.OCTAVIAgens a Velitris originem accepit, quam L. Tarquinius Superbus inter Romanas allegerat. Quae cum ad plebem se contulisset, rursus a Caesare Dictatore inter Patricias relata est. Ex hac fuit C. Octavius Rufus; is quaestorius duos filios procreavit Caium et Cneum. Cnei posteri summos in urbe honores adepti sunt: Caii praeturae gradum non excesserunt: ex his Augustus Caesar descendit.Hanc assentationis gratiâ propter Augustum excellere dixerunt. Ipse autem Augustus nihil amplius, quam equestri familiâ ortum se scribit, vetere, ac locuplete, et in qua primus senator eius pater fuerit. M. Antonius Libertinum proavum exprobrat Restionem e pago Turino, et avum argentarium. Cicer. in ep. quadam, eum nepotem argentarii et filium adstipulatoris vocat. Utcumque tamen constat, Augusti patrem honestissimum virum fuisse, magnâque laude Macedoniam provinciam administrâsse, idque ex ipsius Marc. Tullii testimonio, ubi ad Quint. fratrem scribens, hortatur eum, ut promerendis sociis vicinum suum Octavium imitetur.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.